Serina spróbowała podanego mięsa.
-Mmmm całkiem niezłe. Ale rzeczywiście pierwszy jem takie przyprawy. To chyba jakieś morskie roślinki, bo na ladzie tego nie spotkałam jeszcze.
Serina wsadziła sobie do ust kolejny kawałek prosiaka, kiedy usłyszała głos drowa Rabujego.
Usłyszawszy jego pytanie, zacisnęła wargi, spojrzała w okno mglistym wzrokiem, westchnęła i odpowiedziała mu cicho.
-On już nie wróci..... Już nigdy go nie spotkam....
Przygryzła wargę i ukradkiem otarła rąbkiem błękitnej sukni łzę zbierającą się w kąciku oka. Żeby się nie rozkleić wzięła do ust kolejny kawałek prosiaka, a przełknąwszy go, odpowiedziała na pytanie Warana.
-„Ci ludzie”, a właściwie ten drow i krasnulud do wojownicy z mojej gildii. Dobrzy towarzysze w walce i piciu.

Moje opazurzone łapska wpiły się w brzeg stołu. Chwilę tak trawłem, w końcu wycedziłem przez zęby. Po pierwssse, uwazaj co mówissss, bo jestem zastępcą Hersssta i jeśli jego nie ma w poblizu, to ja dowodzę... Rozumies? Po drugie: nie jessstem jassscurką, a lacertem...Radzę o tym pamiętać, bo strasssnie cuły jestem na tym punkcie... Po tssecie... - gniew nieco zelżał, odwróciłem głowę do służki - Po tsecie dołós prosiacka, bo widzę, ze possmakował Ssserinie...

Polecenie niebawem zostało spełnione.

Uśmiechnąłem się szeroko. No widzisss, jacy z nas culi wojownicy... Sesese... Dobra, ja będę spełzał... Jedzcie, pijcie... Idę coś upolować. - wstalem, jeszcze lekko się zatoczyłem, ująłem moją kosę bojową i wyszedłem z karczmy.

Do karczmy jak bomba wpadła kulka sierści zaplątana w jakiś materiał... Dobrą chwile to trwało zanim się owa kulka pozbierała i zebrani w Karczmie wojownicy mogli zobaczyć młodą Sidankę w płaszczyku. Kiedy „Kicia” się wstała jej wzrok zlustrował osobników w karczmie. Na Rabuim i Kherehabacie jakby dłużej wstrzymała spojrzenie, a dokładniej nie na nich tylko na symbolach GWN. Wygrzebała jakąś kartkę z kieszeni i zaczęła porównywać to co miała na kartce z symbolami, które widziała. Po chwili schowała kartkę i z gracją (niestety średnio udaną) podeszła do stolika GWNczyków.
-Witam Panowie i Pani. Można się przysiąść? Jestem Awea Mrau, a Was jak zwą i co to w ogóle za osada? Byłabym wdzięczna za odpowiedz
Wypowiedziała te słowa jednym tchem i kiedy skończyła wyraźnie jej ulżyło. Stała z noskiem uniesionym wysoko do góry i czekała na odpowiedź.  Miała szczerą nadzieję, że nikt nie widział jej „wpadnięcia” do karczmy....

- Gdzie się podziały wojowniczki? Ależ Panie ja jestem wojowniczką, młodą co prawda jeszcze, ale jestem i mogę to udowodnić! Proszę również nie zwracać się do mnie kicia... Jestem Awea i tak proszę do mnie mówić
Kicia nadąsała się i stała z założonymi rączkami i jeszcze bardziej zadartym noskiem, wąsiki do tego drgały jej nerwowo, a nosek wietrzył miłe zapachy... taka była głodna ale duma była mimo wszystko silniejsza...

Spojrzałem na Sidankę. Wyglądała całkiem uroczo, ciekawe że wcześniej nie spotkałem tego gatunku.
Postanowiłem jej odpowiedzieć:
"Ja nazywam się Rabui, ten oto krasnolud to Kherehabath" - wskazałem na krasnoluda.
"Ta wojowniczka to Serina, nasza trójka należy do Gildii Wielkich Niezależnych. Siadaj z nami lepiej do stołu poznamy się lepiej." - powiedziałem do kotki i wskazałem jej wolne miejsce przy naszym stole.
Przejąłem naczynie od krasnoluda i pociągnąłem z niego tęgi łyk. Po czym odstawiłem je i zacząłem obserwować jaszczury upojone wynalazkiem krasnoluda.

*Snif, snif, snif*
- Dobże... Ocywisscie, ale ja tu nikogo nie znam. Ssserinkę tylko, ale wy ssię wszyscy znacie. Jeśtesscie Niezalessni przecie...
Szurnąłem ogonem po podłodze. Byłem trochę zagubiony, tyle się działo.
- To ja chyba pójdę po coss do picia... Ktoss chętny na Chichę.