Z tobołkiem na plecach i z kosa w ręku wygladał jak poslaniec Rah'aliela... jednak ten zielony kolor.. zapukał posłańcem o drzwi i czekał. w końcu waran coś od niego chciał

Otwierając drzwi wypuściłem z chaty falę gorącego powietrza przesyconego oparami ziela, którym włąśnie delektował się jeden z mych braci.
-Witajcie. Gdzie trzeci, po którego possłałem? Wciąż go nie ma?
Westchnąłem.
- No dobra wejdźcie do śśrodka.
Wpusciłem gości do środka. Usadowiłem na pufach znajdujących się przy stole. Szybkim ruchem wspiołem się po sznurach na piętro gdzie spędziłem chwilę. Następnie zszedłem jak zawsze głową w dół. Podszedłem do zniecierpliwionych wojowników. Wykonałem energiczny ruch ręką, kartka pergaminu poszybowałą w kierunku stołu. Na tym skrawku pergainu znajdowała się węglowa rycina młodej drowki. Miała dziewczęce rysy twarzy małe usta z lekko zadartymi kącikami ust. Równie leciutko zadarty nosek. Jej włosy zaczesane na bok zasłaniały jedno oko.
- To nassa agętka. Przez dobre parę miessięcy znajdowała się w obozie piratów. Gdzie poznawała ich palny. W dordze powrotnej, w którą wyruszyła, tego jesteśmy pewni miał ją przechwycić patrol zawiadowców. Ich powrót przeciąga się niezwykle długo. Zbyt długo żeby bozostawać biernym. Dlatego też zebrałem wass, nieliczny oddział, który uda się na posszukiwanie naszej zguby. Jeśli nie da się przyprowadzić agętki to przynajmniej przejmijcię jej wiedzę. Gdy to ssię stanie ona przestaje być ważna. Nie dajcie ssię zmylić to indywidualistka będzie wiedziałą, że jej wiedza jest gwarantem akcji jakie podejmiemy i w konsekwncji jej życia. Nie będzie wam łatwo coś z niej wyciągnąć.
Westchnołem ponownie. Zaschło mi w gardle. Chwyciłem puchar wina. Łyknąłem, skrzywiłem się splunąłem czerwonym płynem. Puchar natomiast wirując poleciał w kierunku kuchni. Swoją łapą wskazałem na tereny Uss. Palcem pokazałem drogę, jaką miała pokonać agentka
- Udacie ssię ich śśladem, poszukując jakiś znaków tego co mogło ich spowolnić. Resszte decyzji mussicie podejmować ssami, zeby wam to ułatwić, nominuję ciebie Cincz na dowódce, jako członek wiecu masz największy atutorytet, i bezgraniczne zaufanie całego Veass.
Zamknąłem na chwilę oczy.
- Jakieśś pytania?

- O ile ssię nie mylę to Fargon jesst łowcą. Osstatnio wyrywał się do jakiejśś missji. Wyssłałem po niego. Ale go wciąż nie ma.
Rusyłem do kuchni żeby powrócić z kielichami pełnych zdobycznego rumu, misą pełną odwłoków ważek i wielką fajką wodną pełną naszego rodzinnego specjału.
- Umilmy ssobie oczekiwanko.
W moich oczach pojawiła się znów beztroska radość.

Dobra rzecz... bitka będzie... patrole doniosły ostatnio to co Cincz mówił. Nagi rozpasły sie zanadto, Będzie na pewno ciekawie.(to mówiąc spojrzał znaczaco w kierunku swej kosy).

No właśnie! te słowa skierował do Cincza. coś bym zjadł. Pakowałem się w takim pośpiechu, że nie zdążyłem nic zjesć.(Tu wzork znacaco przeniósł się na gospodarza).

Widząc nowego przybysza skinąłem mu głową na powitanie, zlustrowałem wzrokiem.. wygladał dość solidnie.

- Witaj Fangornie! Siadaj i posłuchaj co mamy do zrobienia.

Zmęczony szybkim krokiem Icy zapukał do Chatki Hasyssów i czekał, aż ktoś mu otworzy.

Wysłuchawszy co jeszcze ma Waran do powiedzienia, Ork wstał i zaczął zbierać się do wyjścia. Nie omieszkał zabrać swojej zabawki. Rzucił okiem na towarzyszy, z którymi przyszlo spędzić mu kolejne dni po czym udał się przed chatkę.